حقیقت ایمان امید است! حقیقت ایمان یقین نیست، امید حقیقت ایمان است...
مؤمنین دعا می کنند و در اغلب موارد هم دعایشان مستجاب نمی شود. اما چرا دست از دعا برنمی دارند؟
اگر یک ساینتیست باشید و تئوری شما صد بار جواب غلط بدهد، دست از تئوری خود برمی دارید؟
این مفهوم ابطال پذیری است، تئوری شما ابطال می شود حتی وقتی به قول بعضی اگر یک دفعه هم ابطال شود.
هزاران هزار دعای مستجاب نشده در عالم بوده و هست ، اما مؤمنان دست از دعا برنداشته اند و برنمی دارند. این معنایش چیست؟
معنایش این است که: حقیقت ایمان امید است این خیلی مطلب مهمی است.
حقیقت ایمان یقین نیست شما یقین ندارید که این دعا مستجاب می شود، بلکه به احتمال قوی می دانید که مستجاب نمی شود. اما امید دارید. این همان حرفی است که پاره ای از معرفت اندیشان جدید می گویند.
خود بنده هم جایی در نوشته هایم آورده ام. و حقیقت این است که ایمان را که متکلمان به یقین معنا کرده اند، خطا کرده اند، امید حقیقت ایمان است.
اگر کسی از خدا امید ببرد، می توان گفت که پا در ورطه کفر نهاده است. شما ممکن است حتی دچار شک هم بشوید، اشکالی ندارد، یعنی یقین صد در صدتان موقتا زایل شود، عیبی ندارد، شما همچنان مؤمنید. شما همچنان در دایره ایمان قرار دارید.
در مقابل ایمان چه می نشیند؟ یأس نه کفر! اینکه در قرآن هست از رحمت الهی ناامید نشوید دستور فوق العاده ای است. ما از دعا کردن ناامید نمی شویم.
گفت حافظ وظیفه تو دعاکردن است و بس در بند آن مباش که نشنید یا شنید
خلاصه می کنم در مقابل خدایی که غیرانسانوار است و صد در صد هم این طور است، و ما باید او را بپرستیم،
اولا بزرگان یک رابطه ای بین ما و خداوند تعریف کرده اند که توجیه عقلانی آن بر ما پوشیده است اما نتیجه می دهد؛ و این رهروان بزرگ این راه را به ما نشان داده اند و این امید را در ما برانگیخته اند.
دوم اینکه دعا وقتی که به صورت یک طلب شدید و عطش شدید برسد، به صورت یک انرژی بزرگ روانی انفجار ایجاد می کند و واقعا موجب تحقق بعضی خواسته ها می شود. به شرط اینکه با پاره ای از چیزها هم هماهنگ شود.
سوم اینکه ما دعا می کنیم، دعاهایمان مستجاب نمی شود، ولی دست از دعا برنمی داریم، نشان از این دارد که ما هنوز ایمان داریم و ایمان در واقع به معنای امید است و از دست دادن این امید از دست دادن همه چیز است.
با توجه به افزایش روز افزون منابع مجازی در مورد عرفان به ویژه درباره شاعر بزرگ ایرانی مولانا جلال الدین مشهور به مولوی و بیان مطالب غیر کارشناسی درشبکه های مجازی، برآن شدیم تا با استفاده از سخنان اساتید مطرح عرفان و مولوی شناسان با اطمینان از صحت مطالب و منابع چکیده ای از شرح حکایات مثنوی، فیه ومافیه، ابیات دیوان شمس و فایلهای سخنرانی در این خصوص و سایر عرفا را در اختیار علاقمندان قرار دهیم.
